ADVENTURE TOUR CENTRAL ASIA
29/8/2022
Κεφάλαιο 6: Η Επιστροφή…..
Στην Σαμακανδρα αποφασίζουμε όλοι από κοινού την αλλαγή της επιστροφής μας…..
2500 χιλιόμετρα κολασμενου Οδικού δικτύου μας περιμένουν και πάλι λόγο του κλεισίματος των συνόρων του Αζερμπαϊτζάν άρα και της μη δυνατότητας Ακτοπλοικης συζευξης Καζακστάν- Αζερμπαϊτζάν.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ και η αλλαγή πορείας μέσα από την απέραντη Έρημο στις Στέπες του Καζακστάν είναι η μόνη λύση.
Θα μας αναγκάσει να οδηγήσουμε για αλλά 350 χιλιόμετρα επιπλέον αλλά ο δρόμος από Τασκένδη – Ακτομπε- Ατουραου είναι πολύ καλύτερος. Η Οδύσσεια μας ξεκινά με το καλημέρα όπου στα σύνορα Ουζμπεκιστάν- Καζακστάν στην κυριολεξία μας γδυνουν
Στο ακουσμα και μονο της λέξης Τατζικισταν τα μυαλό των Στρατιωτικών-Τελωνειακών σημαίνει Έμποροι Ναρκωτικών και μόνο……
Ακτίνες Χ και τις μοτοσυκλέτες άπειρη καθυστέρηση σπασιμο νευρων…..και μισή μέρα χαμένη.
Κεφάλι κάτω και εκκινουμε. Όλοι μας υπερβηκαμε για πολλοστή φορά των εαυτό μας γράφοντας 2650 χιλιόμετρα ΜΟΛΙΣ σε 2.5 ημέρες οδηγώντας στην κυριολεξία 14 ώρες καθημερινά. Ύπνος όπου βρούμε και φαγητό οι εναπομειναντες κονσέρβες αλλά και οι μαγειρικές ικανότητες του
Nikos Kourtis και
Papathanasiou Yiannis φτιάχνοντας τραγανά και μακαρόνια στην μέση του πουθενά!!!!!
Ένα ακόμη αργοπορημένο πρωινό από την οικογένειά Τσιρλιγκανη καθώς επίσης και η ατυχία ενός κλαταρισμενου πίσω ελαστικου μας χωρίζει για δεύτερη φορά σε όλο αυτό το διάστημα και σε σημείο όπου η επικοινωνία απλά είναι ΑΔΥΝΑΤΗ.
Όταν κάποια στιγμή αυτό κατέστη δυνατόν μας ενημέρωσαν πως όλα είναι καλά και έρχονται πίσω μας. Ανακούφιση για όλους ανανεώνουμε το ραντεβού μας και έτσι το απόγευμα της 3ημερης περιπλανησης μας βρίσκει και πάλι στην Πανεμορφη πόλη της Ρωσίας Αστραχαν.
Έχουμε ξεχάσει όμως το βασικότερο……οι Ρώσοι βιωνοντας το Εμπάργκο ΔΕΝ δέχονται δολάρια και Πιστωτικές κάρτες!!!!! οπότε έξω από το ξενοδοχείο που μας φιλοξένησε την πρώτη φορα δίπλα ακριβώς από τις Όχθες του Ποταμού Βολγα το Νιετ των Ρώσων γίνεται Ντε των Ελλήνων και ένας προχειρος καταυλισμος στήνεται και πάλι πάνω στο αφράτο γρασίδι.
Υπό τους ήχους μουσικής καθώς και της Πραγματικής Γυναικείας υπόστασης που έχουμε να δούμε πάνω από 15 ημέρες το βράδυ κυλά ονειρικά.
Σύσκεψη και πάλι και το υπόλοιπο που είναι η Έρημος του Αστραχαν το Ταγκισταν και η Τσετσενια εξελίσσονται σε ένα ακόμη Marathon STAGE και έτσι μέσα από Αμοθυελλες της Ερήμου κλπ κλπ γράφοντας αλλά 750 χιλιόμετρα βρισκόμαστε στην Μόνη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και Γαβριήλ στο Κασμπεκι της Γεωργίας όπου ο Σεφ της Μονής Ηρακλής μας υποδέχεται για ακόμη μια φορά πολυ εγκάρδια.
Η Γεωργία είναι η πιο ενδιαφέρουσα Χώρα από όσες επισκεφθηκαμε για Οδηγηση Μοτοσυκλέτας. Ο Καυκάσος μας ανταμείβει και έτσι το ταξίδι αποκτά και πάλι ενδιαφέρον για όλους έπειτα από μια Ερημικη περιπλάνηση γύρω από την Κασπία Θάλασσα που διήρκησε 4 ημέρες και στο σύνολό της γύρω στα 3800 χιλιόμετρα.
ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΡΡΙΦΘΕΊ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και έχουν διαψευθει ΟΛΟΙ . Το PARIS – DAKAR μοιάζει της πλάκας πλέον χαριτολογωντας μεταξύ μας…..
Τελευταία Εβδομάδα και η Τουρκία είναι ο προορισμός που μετά το PAMIR και τις πόλεις ΧΙΒΑ – ΜΠΟΥΧΑΡΑ – ΝΤΟΥΣΑΜΠΜΕ – ΣΑΜΑΚΑΝΔΡΑ είναι ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ 100%.
Τραπεζούντα Μόνη Σουμελα Ποντιακες Άλπεις και Η ΠΟΛΗ μας περιμένουν…….
26 Οδηγικες Ημέρες 5 Ημέρες ξεκούραση Ενδιαμεσα 10 Κατασκηνωτικες Ημέρες και από τα υψώματα των Ποντιακων Άλπεων τα φώτα της Πόλης Αρνταχάν μας καλωσορίζουν και πάλι στην Τουρκία.
Τα κοντέρ στα ΑΣΎΛΛΗΠΤΑ- ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΑ – ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΆ
#tenere700 γράφουν 12.370 χιλιόμετρα και συνεχιζουμε…….προς το τέλος.
23/8/2022
Κεφάλαιο 5 …Η Ιστορία!!!!
TATZIKISTAN- PAMIR- BARTANG VALLEY
Η είσοδος μας στο Τατζικισταν επιλέχθηκε από πέρασμα στο ,TERMIS που ουσιαστικά χρησιμοποιείται μόνο από την τοπική κοινωνία.
Πριν φθάσουμε στα σύνορα παρατηρούμε μέσα στο σκοτάδι με τα φώτα των μοτοσυκλετών το συρματοπλεγμα δεξιά μας όπου διαχωρίζει τις τρεις Χώρες Ουζμπεκιστάν- Αφγανιστάν-Τουρκμενισταν. Βρισκόμαστε στο νοτιότερο άκρο της Χώρας και έπειτα από πολύ λίγο μπροστά μας τα σύνορα του Τατζικισταν…..
Η είσοδος μας στην Χώρα αυτή που συνοδεύεται από πολλές επιφημιες σημαίνει πως το ταξίδι οδεύει προς την ολοκλήρωση του.
Η Χώρα της Οροσειρας του Παμιρ μας ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της και το Ονειρο όλων μας επιτέλους πραγματοποιείται…..
Είναι μεσάνυκτα και αφού περνουμε τα συνορα αποφασίζουμε σε ένα πλατωμα να κοιμηθουμε.
Προφητική ιδέα θα τολμησουμε να πουμε μιας και ουδείς μας γνώριζε τι θα συναντήσουμε….
Σε χρόνο Ντε Τε μια περιπολος του Στράτου της Χώρας κάνει την εμφάνιση της και με το σύστημα της Νοηματικής…..μιας και ουδείς γνωρίζει Αγγλικά μας ενημερώνουν πως βρισκόμαστε 2 χιλιόμετρα μόλις από τα,σύνορα και πως η περιοχή σφιζει από Ταλιμπαν……
Το βράδυ κυλά ουσιαστικά με βάρδιες και με το πρώτο φως της Αυγής εκκινουμε για την Πρωτευουσα DUSHAMBE.
Αυτό που αντικριζουμε είναι βγαλμένο μέσα από Ταινία. Γυναίκες ντυμένες στα παραδοσιακά Τσαντορ συνοδεύουν τις Αγελαδες από απόσταση οι οποίες είναι ανεξέλεγκτες καταλαμβανοντας όλο τον υπό διάλυση δρόμο και άπειρα μα άπειρα παιδάκια μας ζητοκραυγαζουν συνεχώς!!!!Τα αρσενικά στην μέση του δρόμου τα θηλυκά στο πλάι……
Η οδηγηση εξελίσσεται σε συνεχής μανούβρες και στην πρώτη στάση μας γεμίζει ο τόπος παιδάκια.
Η λέξη ΑΜΕΡΙΚΑΝΟ ηχεί μόνιμα στα αυτιά μας….και με την εμφάνιση των μεγαλύτερων αρσενικών που είναι ντυμένοι πραγματικά σαν Ταλιμπαν με παραδοσιακή κελεμπία κύπελλο στο κεφάλι και μούσι τα πράγματα εξελίσσονται ως εξής…..
Μας προσκαλούν στα σπίτια τους και το ΜΥΣΤΙΚΟ της υπόθεσης!!!!!ρωτούν επιμόνως αν κάποιος είναι παντρεμένος πόσα παιδιά έχει και στην συνέχεια εμφανίζουν τις ΚΟΡΕΣ τους……..
Είναι μια κατάσταση όπου μας συνόδευσε καθ όλο το 10ημερης παραμονής μας στην Χώρα.
Μέσα από μια φανταστική διαδρομή με Πεδιάδες τεράστια ποτάμια βουνά και άθλιο οδικό δίκτυο επιτέλους φθάνουμε στην Πρωτευουσα όπου ένα πολύ ωραίο ξενοδοχείο δίνει τέλος στην ταλαιπωρία μας αλλά μας προετοιμάζει ιδανικά και για την συνέχεια .
Η πόλη Μεγαλούπολη με συνεχή νέες κατασκευές πλούτος σε σύγκριση με την φτώχεια και την εξαθλίωση που συναντήσαμε κατά την διαδρομή μας φαντάζει σαν το Βασίλειο του κυβερνωντα του οποίου οι φωτογραφίες έχουν κατακλύσει κάθε δρόμο κάθε μεγάλο κτίριο……
Και η Περιπέτεια εκείνα την επόμενη όπου 6 ολόκληρες ημέρες η δοκιμασία αναβατών και μοτοσυκλετών αγγίζει τα μέγιστα όρια.
KALAIKHUM – KHORUG – LANGAR – MURGHANB – KARAKUL LAKE – BARTANG VALLEY και πίσω 2000 πολυ σκληρα ΚΜ όπου χαρακτηκαν Βαθιά μέσα στον καθένα μας.
Πέτρα σε όλους τους χρωματισμούς Ποτάμια μόνιμα δίπλα μας Άμμο που καραδοκεί να σε καταπιεί υψόμετρα από 2500 μόνιμα έως τα περάσματα στα 3700 και 4660 λίμνες μοναξιά κατασκήνωση ζαλαδες λογο του υψομετρου δίψα πείνα απόλυτη Περιπέτεια απόλυτη οδηγηση καλοσυνατοι άνθρωποι είναι μερικά από αυτά που θα μείνουν για πάντα χαραγμένα μέσα μας……..
Απολογισμός…. 8 σκασμένα ελαστικά 10 τούμπες ένας κτυπημενος αστραγάλος
Nikos Kourtis ένα άσχημα κτυπημενο δάκτυλο
Spiros Tenere ένα στραβό πίσω γρανάζι μια μοτοσυκλέτα που κυκλοφορούσε 2 ημέρες δίχως εξάτμιση
Philippe Reichlin είναι το αποτέλεσμα του όλου εγχειρήματος.
Επιστροφή στην Πρωτευουσα Ανασυγροτηση επισκευές στην κυριολεξία στο πεζοδρόμιο με πρωταγωνιστές τον Ilias Merentitis και
Papathanasiou Yiannis και είμαστε έτοιμοι για πίσω.
Η νοσταλγία της Πατρίδας είναι διαχειτη σε όλους μας και μέσω μιας ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΡΟΜΗΣ από DUSHAMBE – SAMANGANDRA περνώντας την Λίμνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου αλλα και το διαβόητο Τούνελ του Θανάτου οδεύουμε προς την επιστροφή.
Θα θέλαμε να εκφράσουμε τα Συγχαρητήρια μας σε όλους Συμμετέχοντες για ότι κατάφεραν έως τώρα.
Τα Ρεκόρ είναι για να καταριπτονται και το κατάφεραν στο Μάξιμουμ.
Είναι απόγευμα ο ήλιος δύει και η Περιπέτεια τελειώνει όπως άρχισε……..οι γυναίκες με τα ανεξέλεγκτα ζωντανά γυρνούν από τα χωράφια και τα πιτσιρίκια ουρλιάζουν στο πέρασμα μας…
16 Οδηγικες Ημέρες 4 ημέρες μόλις ξεκούρασης ενδιαμεσα και τα κοντέρ έχουν γράψει 8270ΚΜ ήδη δίχως το παραμικρό προβλημα.
Η επιστροφή μας μόλις ξεκίνησε……
15/08/2022
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο:”Uzbekistan 
“
Βρισκόμαστε πια στα σύνορα του Ουζμπεκιστάν…μια χώρα με πολύ μεγάλη ιστορία!!!!Κράτα πολύ ισχυρούς δεσμούς με τη γείτονα μας Τουρκία , καθώς οι Ουζμπεκοι ήταν μια από τις φυλές που στήριξαν την Οθωμανική αυτοκρατορία .
Στο τελωνείο ο στρατός έχει αναλάβει τις διαδικασίες εισόδου στη χώρα πράγμα που συναντάμε συχνά πυκνά μετά το Καζακστάν….
Οι διαδικασίες είναι λίγο πιο αυστηρές •ελέγχουν που πάμε και γιατί, υπάρχει γενικότερα ένα “μικρό “ζήτημα έως ότου ακουστεί η λέξη κάποιου υψηλά “βαθμοφόρου”….ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ και ως δια μαγείας γίνονται όλα πιο εύκολα…είναι φαν βλέπετε του ποδοσφαίρου!!!!!Αντιλαμβάνονται πως είμαστε Έλληνες και σε χρόνο ντε τε έχουμε τελειώσει….Η ώρα είναι περασμένη και καθώς γνωρίζουμε πως ο δρόμος είναι “Βατερλό ” αποφασίζουμε να διανυκτερεύσουμε στην Έρημο του Ουζμπεκιστάν παρατηρώντας τα αμέτρητα αστέρια να πέφτουν!!!
Το επόμενο πρωί συνεχίζουμε την πορεία μας που απλά μπορεί να παρομοιαστεί με την Κόλαση, καθώς ο εφιάλτης του Καζακστάν φαντάζει περίπατος μπροστά του!!!!
Διαλυμένη άσφαλτος, στην κυριολεξία γεμάτη κρατήρες όπου περιμένουν να διαλύσουν τις ζάντες από τις υπερφορτωμένες μοτοσυκλέτες μας..
Στις παρακαμπτήριες εξόδους δε ,η παχιά άμμος καραδοκεί και έτσι έχουμε την πρώτη σοβαρή πτώση στο Τουρ..
Ο αγαπητός μας “Ελβετός” ,Φίλιπ είχε μια πτώση με αποτέλεσμα να χτυπήσει τον αστράγαλο του ….
Χρειάστηκαν 4 ώρες περίπου για να διανύσουμε 100 χλμ και είχαμε αλλά 420 χλμ μέχρι τον “πολιτισμό ” ,σε έναν επίσης βομβαρδισμένο
δρόμος, δίχως βενζίνη κλπ
Μετά από από την πολύωρη εξαντλητική οδήγηση, μικροί θάμνοι δεξιά κι αριστερά σπάνε την μονοτονία της απόλυτης ερήμου!¡!!
Πουλιά εμφανίζονται στον αέρα και επιτέλους η πρώτη πόλη. (Νυκus) Ποτάμια, νερά ,βλάστηση δείχνουν πως το “μαρτύριο ” τελείωσε!!! Επειδή όμως δεν υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη πόλη αποφασίζουμε να συνεχίσουμε για την Χιβα (Κhiva)!!!
Είμαστε ήδη στα 700 χλμ οπότε η δεύτερη μέρα ξεκούρασης μαζί με τον τραυματισμό του Φίλιπ κρίνεται αναγκαία!!!
Η πόλη θα μας ανταμείψει και με το παραπάνω τόσο με την ομορφιά της όσο και με την καλοσύνη των ανθρώπων….
Το μαργαριτάρι της όασης της Χοροασμιας ,μια από τις πιο καλοδιατηρημένες πόλεις της Κ.Ασιας ,η Χιβα, ήταν για αιώνες ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του περίφημου Δρόμου του Μεταξιού!!!Η Χιβα είναι μια περιτειχισμένη πόλη- υπαίθριο μουσείο ,γεμάτη τζάμια , χάνια ,μιναρέδες , παλάτια και μαυσωλεία. Το ιστορικό της κέντρο με τα ψηλά πριονωτά σοκάκια έχει διατηρηθεί άθικτο κι βρίσκεται υπό την αιγίδα της UNESCO.
Επόμενος προορισμός η πόλη της Μπουχάρα • η πόλη των χειροποίητων χαλιών από αρχαιοτάτων χρόνων !!!!Διασχίζοντας τη μυστηριώδη Κόκκινη Έρημο Κιζιλ Κουμ και θαυμάζοντας το εξωτικό τοπίο με τις καμήλες και τις παραδοσιακές γιουρτες των νομάδων στις όχθες του ποταμού Αμου Νταρια (Ωξος )πλησιάζουμε στη Μπουχάρα .
Η μεταβίβαση προς αυτήν μοιάζει απλά με Ρωσική ρουλέτα..Οδηγοί που τρέχουν μανιωδώς, φορτηγά που “μπαίνουν με το έτσι θέλω ” στο αντίθετο ρεύμα χωρίς προειδοποίηση σε συνάρτηση με ένα οδικό δίκτυο το οποίο απλώς δεν υπάρχει.
Βενζινάδικα με άθλια 80άρα, τα οποία ψάχνεις απεγνωσμένα μας προβληματίζουν αφάνταστα!!!
Πρέπει να γυρίσουμε πίσω όλοι σώοι και αβλαβείς οπότε ομόφωνα συμφωνήσαμε για αλλαγή του πλάνου επιστροφής από την Τασκένδη και τη Στέπα του Καζακστάν.
Η επόμενη μέρα μας βρίσκει να οδηγούμε προς ένα πέρασμα που ουδείς έχει ξαναπεράσει προς την πόλη Termez, που σημαίνει θερμή , από τα πολλά καυτά νερά που έχει.
Το Termez που βρίσκεται στο Νότιο Ουζμπεκιστάν είναι γνωστό ως η τοποθεσία της Αλεξάνδρειας στον ποταμό Αμου Ντάρια (Ωξος ποταμος) ως κέντρο του Πρώιμου Βουδισμού, ως τόπος μουσουλμανικού προσκυνήματος και ως βάση στρατιωτικών επιχειρήσεων της Σοβιετικής Ένωσης στο Αφγανιστάν, προσβάσιμη μέσω του κοντινού περάσματος του Χαιραταν. Η διαδρομή προς το Τερμεζ μας ανταμείβει και με το παραπάνω •πάρα το βομβαρδισμένο οδικό δίκτυο περνάμε μέσα από μια χαράδρα με ποτάμια, καταπράσινα τοπία και επιτέλους βουνά που έχουμε να συναντήσουμε από το πέρασμα μας από τη Γεωργία στην Τσετσενια .Οδηγούμε στο Τριεθνές (σύνορα Ουζμπεκιστάν, Αφγανιστάν, Τατζικισταν ) και τα τοπία είναι πλέον μαγικά!!!!
Τα κοντέρ μας γράφουν 5640 χλμ σε 11 οδηγικά ημέρες (στη δεύτερη εβδομάδα του Τουρ μας) και τα ρεκόρ διακατέχονται το ένα το άλλο.
Οι ώρες περνούν πάνω στις σέλες των μοτοσυκλετών μας και το βράδυ μας βρίσκει στα σύνορα του Τατζικισταν από ένα πέρασμα κυριολεκτικά στο πουθενά!!!!
Ο στόχος μας φτάνει στην ολοκλήρωση του!!!!
Η οροσειρά του Παμιρ μας ανοίγει τις Πύλες της και το όνειρο γίνεται πραγματικότητα!!!
9/08/2022
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3o – “Στην Έρημο του Καζακστάν”
Αφήνοντας πίσω την τελευταία πόλη της Ρωσίας το Αστραχαν κατευθυνθήκαμε προς τα σύνορα με το Καζακστάν.
Τα Γεωπολιτικά αυτά σύνορα απέχουν μόλις 75 χιλιόμετρα αλλά τα Γεωφυσικά σύνορα είναι το πέρασμα του Ποταμού Ουράλη μέσω μιας γέφυρας κατασκευής του Β. Παγκόσμιου Πολέμου.
Η Κεντρική Ασία περιμένει να μας υποδεχτεί και το όνειρο επιτέλους δείχνει να γίνεται πραγματικότητα!
Τυπικές διαδικασίες στα σύνορα που κράτησαν γύρω στην 1.5 ώρα και οι μοτοσυκλέτες μας αγγίζουν το έδαφος της Μεγαλύτερης Ευρασιατικης Στέπας όπου υπήρξε και ένα Ιστορικό Σταυροδρόμι που φιλοξένησε πολλούς διαφορετικούς λαούς.
Ανέκαθεν υπήρχαν ισχυροί δεσμοί με την Ρωσία και για αυτό το Καζακστάν ήταν η τελευταία από τις Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ διακηρύσσοντας την ανεξαρτησίας της μόλις στις 16 Δεκεμβρίου του 1991.
Οι πληροφορίες που έχουμε από τον τελευταίο Έλληνα μοτοσικλετιστή Kostas Tsiadis που πέρασε από την περιοχή το 2019 είναι πολύ χρήσιμες όπως αποδεικνύεται.
Το πρώτο πέρασαμα είναι Σύνορα – Atyrau 357ΚΜ στο σύνολό τους.
Απο αυτα τα 250 είναι ένας δρόμος όπου κατ ουσίαν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ είναι υπό κατασκευή ,με συνεχείς παρακάμψεις μέσα στην Έρημο.Περιλαμβάνονται πολλά κομμάτια χαλικοδρομου αλλά και πολλά κομμάτια- κατά διαστήματα -παχιάς Άμμου.
Αυτό το τελευταίο κομμάτι είναι αυτό που “κοκκινίζει” στα μάτια μας σε σύγκριση με οτιδήποτε άλλο μπορείς να παρατηρήσεις μέσα από την ΑΠΕΙΡΗ σκόνη των Φορτηγών αλλά ακόμη πολύ χειρότερα από τους τοπικούς Ήρωες που οδηγώντας τα τεράστια LAND CRUISER V8 νομίζουν πως βρίσκονται στο PARIS DAKAR.
Η κατάσταση κρίνεται με μια λέξη….ΕΠΙΒΙΩΣΗ.
Λένε πως πολλοί Έλληνες μαζί είναι πρόβλημα και υπάρχει μια πραγματικότητα σε αυτό λόγω της ιδιαιτερότητας της φυλής μας που την χαρακτηρίζει το ΤΑΠΕΡΑΜΕΝΤΟ δημιουργώντας κάποιες φορές εντάσεις δίχως σοβαρό λόγο.
Όταν όμως αυτό μεταφραστεί σε ένα σώμα μια ψυχή εξαιτίας των καταστάσεων τα πράγματα ειναι πολύ διαφορετικά…..για τους άλλους.
Επτά
#tenere700 και ένα Transalp 650 υπερφορτωμένα ξεχύνονται με το λάκτισμα του Προπομπού ανά δυάδες σε ένα πραγματικό Σερφάρισμα μέσα στην οδηγική κόλαση της Ερήμου του Καζακστάν.
Είναι τέτοιος ο ρυθμός όπου στις ανασυγκροτήσεις όλος ο κόσμος σταμάτα και ζητά πολύ ευγενικά να φωτογραφηθεί μαζί μας.
Ρεκόρ ΝΑΙ !!! Χρειάστηκαν 4,5 ωρες μόλις για να φτάσουμε κατάκοποι και σκονισμένοι στην πόλη του Atyrau και η υποδοχή που μας επιφύλασσαν είναι Ονειρική.
Η διεύθυνση του Ξενοδοχείου είχε κανονίσει φωτογράφιση σε ένα τοπικό κανάλι και όλοι νιώθουμε σαν οδηγοί του WRC.
Σε όλους αξίζουν πολλά
συγχαρητήρια αλλά τα εύσημα τα κερδίζει κατά κράτος ο
Tsirliganis Lazaros όπου δικαβαλο με τον μικρό του γιο έχει καταφέρει το ακατόρθωτο…….
Βραδινή έξοδος στην πόλη και ξεκούραση μιας ημέρας μιας και η Ομάδα οδηγάει 8 ημέρες ακατάπαυστα καλύπτοντας 500 χιλιόμετρα καθημερινά κατά μέσο όρο.
Το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε με στόχο να φτάσουμε στην πόλη Beyneu ,μια απόσταση 438 ασφάλτινων χιλιομέτρων δίχως κανένα οδηγικό ενδιαφέρον, μιας και η διαδρομή εξελίσσονταν σε ένα τόξο στο Βορειοανατολικό άκρο της Κασπίας Θάλασσας μέσα από μια απέραντη Έρημο γεμάτη Καμήλες και Άλογα. Φανταστείτε δηλαδή τον Κάμπο της Λάρισας χωρίς ίχνος φυτών και λόφων• απλά βαρετά.
Η πόλη του Beyneu βρίσκεται πολύ γρήγορα μπροστά μας καθώς τα 500 ασφάλτινα χιλιόμετρα είναι περίπατος πλέον.Πρόκειται ουσιαστικά για μία πόλη στο πουθενά που χρησιμοποιείται για Εμπορικούς σκοπούς διαθέτοντας ένα πολύ μεγάλο Σταθμό Τραίνων.
Έτσι αφου δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον συνεχίσαμε για αλλά 75 ΚΜ και βρεθήκαμε νωρίς το απόγευμα στα σύνορα με το Ουζμπεκιστάν όπου είναι και το κεφάλαιο που θα ακολουθήσει……
Τα κοντέρ γράφουν 4032 χιλιόμετρα πλεον και συνεχίζουμε…
6/08/2022
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο: “Διασχίζοντας τον Καύκασο: Γεωργία ,Τσετσενια ,Νταγκεσταν Ρωσια”
Αφήνοντας πίσω μας την Τουρκία
μετά το Αρνταχαν ανηφορισαμε μέσα από ένα εκπληκτικό τοπίο γεμάτο με πανέμορφα βουνά, λίμνες και ποτάμια και φτάσαμε στα συνορα με τη Γεωργία . Η συγκεκριμένη χώρα ήταν από τις πρώτες στην περιοχή του Καυκάσου που ζήτησε την ανεξαρτησία της από την παλαι ποτε Σοβιετική Ένωση. Η εικόνα που συναντήσαμε μετά από τόσα χρόνια ανεξαρτησίας, ήταν εκείνη που έμοιαζε με βομβαρδισμενη στην κυριολεξία χώρα!Άθλιο οδικό δίκτυο, χώρια σπο άλλον αιώνα, οδηγοι ακρως επικινδυνοι χιλιαδες αγελαδες και σκυλια να πεταγονται στο δρόμο •ίσως το πιο επικίνδυνο πέρασμα για μοτοσυκλετα.
Οι πρώτες σταγόνες βροχής έκαναν την εμφάνιση τους και σύντομα μετατράπηκαν σε καταιγίδα. Ένα σύντομο χωμάτινο κομμάτι δοκίμασε τις αντοχές όλων μας και ουσιαστικά το ADVENTURE μόλις είχε ξεκινήσει!!!Κάποια περάσματα κι εδώ από πανέμορφα βουνά μας οδήγησαν στην Πρωτευουσα Τιφλίδα όπου και διανυκτερευσαμε. Μια πόλη χτισμένη στα δυτικά πρότυπα, με μεγάλους ουρανοξύστες εμπορικά κέντρα και πολύ κόσμο που δεν συγκρινονταν με τίποτα με αυτό που είχαμε ζήσει νωρίτερα.
Το επόμενο πρωί συνεχίσαμε το ταξιδι μας και η διαδρομή μέχρι να βγούμε από την πόλη φάνταζε απλά σαν εφιάλτης. Η Κηφισίας σε ώρα αιχμής είναι τίποτα μπροστά σ αυτό που βιωσαμε . Προορισμός μας τα σύνορα με τη Ρωσία.
Ακολουθησαμε τον Στρατιωτικό Δρόμο της Γεωργίας που εκτείνεται στα 212χλμ μεταξύ Τιφλίδας και Βλαδικαβκαζ και ακολουθεί την παραδοσιακή διαδρομή που χρησιμοποιουσαν οι εισβολείς και οι έμποροι ανά τους αιώνες. Η διαδρομή μας αντάμειψε και με το παραπάνω • διασχίσαμε το όρος Κασμπεκ (ανενεργό ηφαιστειο της οροσειράς του Καυκάσου) ,περάσαμε από το Μνημείο Φιλίας της Ρωσίας και της Γεωργίας και οδευαμε προς τα σύνορα. Δεν καταφέραμε όμως να περάσουμε τα σύνορα αμέσως καθώς η μοτοσυκλετα του Σπύρου παρουσίασε ένα πρόβλημα στο ρουλεμάν του πίσω τροχού λόγω του μεγάλου φόρτου και των πολλών χιλιομέτρων και χρειάστηκε επισκευή στην Τιφλιδα. Αφού τελείωσαν όλα καλώς ή ώρα ήταν προχωρημένη και η βροχή έντονη. Έτσι η Μόνη των Αρχαγγελων Μιχαήλ και Γαβριήλ μας φιλοξένησε μέχρι να ξημερώσει.
Ξημερώματα λοιπόν περάσαμε τα σύνορα, τα μόνα χερσαία ανοιχτά σύνορα των Ρώσων στην ανατολική τους πλευρά, οπότε η ταλαιπωρία ήταν τεράστια. (7 ώρες ατελειωτων ουρων ).
Το ονειρο όμως είχε αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα!!!!Το πέρασμα από τη Ρωσική Ομοσπονδία μας άνοιγε τις πυλες για την Κεντρική Ασία!!!!!
Περνώντας από την Τσετσενια η πόλη που μας φιλοξένησε το βράδυ ήταν η πόλη του Χασαβιουρτ (Khasavyrt) στο Ομοσπονδιακό υποκείμενο του Νταγκεσταν η αλλιώς “Χώρα των Βουνων”. Το Νταγκεσταν πληθυσμιακά είναι το πιο ανομοιογενες ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας. Με εξαίρεση τους Ρώσους τα υπόλοιπα φύλα είναι είτε Καυκασια είτε τουρκικά τα οποία έχουν διατηρήσει τις ιδιαίτεροτητες τους λόγω του ορεινού ανάγλυφου της περιοχής και της χαμηλής αστικοποιησης .
Το μουσουλμανικο στοιχείο είναι πολύ πιο έντονο ακόμα και από την Τουρκία. Οι δρόμοι επιτέλους και πάλι καλοι αλλά οι οδηγοί λίαν επιεικώς “δολοφόνοι”. Η φωνή του Ιμαμη από τα μεγάφωνα σήμαινε πως έχουμε φτάσει σωοι και αβλαβείς!!!!
Το επόμενο πρωί συνεχίσαμε πιο βόρεια για το Αστραχαν .Οι δρόμοι γεμάτοι μπλόκα, μικτά Στράτου και Αστυνομίας μιας και η περιοχή (Τσετσενοι Αυτονομιστες και Ντακεστανιοι) βρίσκεται στο πλευρό της Ρωσίας στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας. Τα χιλιόμετρα περνούν, η βενζίνη παμφθηνη κι εδώ και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε να διασχιζουμε ένα “ερημικο” κομμάτι στην κυριολεξία 200χλμ από την Κασπία Θάλασσα, το οποίο μας προετοίμαζε γι αυτο που θα ακολουθούσε. Το απόγευμα μας βρήκε στην τελευταία πόλη Νοτιοανατολικα της Ρωσίας στο Αστραχαν .Χτισμένη στο Δέλτα του ποταμού Βολγα στις εκβολές του στην Κασπία Θάλασσα το Αστραχαν είναι μια πόλη με υπέρλαμπρα κτίρια μεγάλα ξενοδοχεία και καλό οδικό δίκτυο. Εκεί εγκατασταθηκε ο Ι.Βαρβακης στις αρχές του 1776 και ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με την παραγωγή και την εμπορία του χαβιαριου.
Τα κοντέρ μας είχαν γράψει 3250 χλμ σε έξι οδηγικα μέρες.
Σήμερα περάσαμε τα σύνορα Ρωσίας-Καζακστάν και από τα πρώτα κιολας χιλιόμετρα είμαστε όλοι οδηγικα εξτασιασμενοι!!!!
Ανυπομονούμε να οδηγήσουμε και να σας περιγράψουμε τη συνέχεια!!!
2/08/2022
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο: “Στα Βάθη της Ανατολής”
Οι 3.5 πρώτες μέρες του Central Asia Adventure Tour πέρασαν διασχίζοντας την Τουρκία.(2100 km). Μια χώρα με πολύ καλό οδικό δίκτυο στο σύνολό της, όπου μπορεί κάποιος να κάνει όμορφες και φθηνές διακοπές , επιλέγοντας πόλεις της αρεσκείας του.
Το δικό μας γρήγορο πέρασμα μετά το Τσεσμέ περιελάμβανε ιστορικές για εμάς πόλεις όπως η Σμύρνη (Izmir), το Ικόνιο (Konya), το Γκιόρεμε (Goreme) και η Καισάρεια (Kayseri) στην περιοχή της Καππαδοκίας ,η Σεβάστεια / Σίβας (Sivas) το Ερζουρούμ (Erzurum) στα βάθη της Ανατολής.και το Αρνταχαν(Ardahan)στην έξοδο για Γεωργία.
1η μέρα: Χίος-Τσεσμέ- Ικόνιο (720km)
Παίρνοντας το πρώτο πλοίο της γραμμής από τη Χίο φτάσαμε στο γειτονικό Τσεσμέ νωρίς το πρωί της Παρασκευής. Εκεί μας περίμενε μια έκπληξη, ο φίλος μας από την Σμύρνη Mutlu Önol που ήξερε για το ταξίδι που ετοιμάζαμε μας επισκέφτηκε στο λιμάνι μαζί με την οικογένειά του για να μας καλωσορίσει και ταυτόχρονα να μας ξεπροβοδίσει για τη συνέχεια του ταξιδιού μας .Κάποιες καθυστερήσεις στο τελωνείο, ένα γρήγορο πρωινό και είμαστε έτοιμοι για την πρώτη “μεγάλη” οδηγικά μέρα. Η θερμοκρασία ήταν κολλημένη στους 40 βαθμούς Κελσίου γεγονός που δυσχέραινε το πολύωρο ταξίδι μας. Μια λάθος έξοδος στον περιφερειακό της Σμυρνης μας , πρόσθεσε επιπλέον χιλιόμετρα με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο Ικόνιο αργά το βράδυ , κουρασμένοι κι εξαντλημένοι από τη ζέστη αλλά και απογοητευμενοι μιας και δεν υπήρχε κανένα οδηγικό ενδιαφέρον με τους τεράστιους δρόμους στα τόσα χιλιόμετρα που καναμε
2η μέρα: Ικόνιο – Γκιόρεμε (280km)
Αφήσαμε πίσω μας την παλιά πρωτεύουσα των Σελτζούκων (Konya) και συνεχίσαμε την πορεία μας για μία από τις μεγαλύτερες περιοχές της Μ. Ασίας, την Καππαδοκία. Μια περιοχή με τεράστια ιστορία καθώς έχει κατακτηθεί από τους Χετταίους, τους Ασσύριους, τους Μακεδόνες, τους Πέρσες, τους Ρωμαίους , τους Βυζαντινούς και τους Σελτζούκους. Καθένας από τους παραπαάνω πολιτισμούς έχει αφήσει τα δικά του σημάδια που διακρίνονται έως και σήμερα. Λίγα τα χιλιόμετρα της δεύτερης ημέρας στην Τουρκία και το Γκιόρεμε μας αποζημίωσε και με το παραπάνω για την ταλαιπωρία της προηγούμενης μέρας. Μια πόλη κυριολεκτικά λαξευμένη σε ηφαιστειογενή βράχο, πύλη του Εθνικού Πάρκου, μνημείο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO , στο οποίο βρίσκονται ναοί σε σπηλιές του 10ου και 11ου αι. Μια πόλη μοναδική στον κόσμο που κάθε άνθρωπος αξίζει να επισκεφτεί!Η διαμονή από τα “λουξ” ξενοδοχεία μέχρι και το πολύ καλά οργανωμένο και οικονομικό camping καθώς και το πολύ καλό φαγητό συνθέτουν το ιδανικό σκηνικό.
3η μέρα: Γκιόρεμε – Ερζουρούμ ( 720 km)
Οι ήχοι από τα αερόστατα ήταν αυτοί που μας ξύπνησαν τις πρώτες κιόλας πρωινές ώρες της Κυριακής , αλλά η εικόνα τους στον ουρανό της Καππαδοκίας ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία για όλους μας. Μια ακόμη δύσκολη οδηγικά μέρα ξεκινούσε με προορισμό το Ερζουρούμ (Θεοδοσιούπολη). Μια διαδρομή ανάμεσα στις απέραντες κοιλάδες της Ανατολής , χωρίς κάποιο οδηγικό ενδιαφέρον και παλι. Η διαδρομή άρχισε ουσιαστικά να αποκτά ενδιαφέρον για μας αφού περάσαμε την πόλη Σίβας ή ιστορικά “Μικρά Αρμενία”, μια πόλη χτισμένη πάνω από την ευρεία κοιλάδα του ποτααμού Άλυ, εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο της Ανατολής. Ανηφορίζοντας στα πρώτα βουνά που συναντήσαμε ,μέχρι τώρα, φτάσαμε έως τα 2250 μ. υψόμετρο και διασχίζοντας μια πανέμορφη κοιλάδα καταλήξαμε στον τελικό προορισμό μας , την πόλη του Ερζουρούμ.
4η μέρα: Ερζουρούμ- Αρνταχάν (380ΚΜ)- Γεωργια
Η χθεσινή ημέρα μας επιφύλασσε το καλύτερο οδηγικό κομμάτι μέχρι τώρα στην Τουρκία. Ανηφορίζοντας μέσα από μια χαράδρα αντικρίσαμε έπειτα από μέρες καταπράσινα τοπία , ποτάμια και αντιθέσεις χρωμάτων που δημιουργούνται από τα πετρώματα των βουνών. Αυτές οι όμορφες εικόνες μας σύνοδευσαν μέχρι την πόλη της βορειοανατολικής Τουρκίας, Αρνταχάν, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Γεωργία. Πριν το Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1828-9), στο Αρνταχάν ζούσαν κυρίως Αρμένιοι. Μετά τον πόλεμο, ως μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, γνώρισε οικονομική άνθιση. Αποτέλεσε κέντρο περιοχής εγκατάστασης Ποντίων΄μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-8, όταν και εγκαταστάθηκαν Πόντιοι από διάφορα μέρη του Πόντου. Το 1921, με τη Συνθήκη του Καρς επικυρώθηκε η παραχώρηση του Αρνταχάν στην Τουρκία. Οι πρόσφυγες από το Αρνταχάν εγκαταστάθηκαν στα χωριά Ηλιόλουστο και Χωρύγι του Κιλκίς, Λευκώνας, Άνω Πορόια Σερρών και Σέρρες, Πανόραμα και Πολίχνη Θεσσαλονίκης.
Και κάπως έτσι αφήσαμε πίσω μας την Τουρκία. Μια χώρα με μεγάλο ενδιαφέρον εξαιτίας των εναλλαγών της. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι πως στα παράλια και στις μεγάλες πόλεις κυριαρχεί ο Δυτικός τρόπος ζωής ενώ όσο προχωράμε “προς Ανατολάς” κυριαρχεί το έντονο θρησκευτικό στοιχείο.Ακόμη στο Βορειοανατολικό τμήμα της συναντάς παραγκουπόλεις στις οποίες η κοπριά των ζώων χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη εν έτη 2022…προκειμένου να ζεστάνει τους κατοίκους των Χωριών που διαμένουν εκεί.
Μια Χώρα με τεράστιες αντιθέσεις μια Χώρα όπου φιλοξενεί πολλές Εθνότητες μαζί μια Χώρα με τέλειο Οδικό δίκτυο και πάνω από όλα μια Χώρα πολύ οικονομικά αρεστή για την δική μας τσέπη.
Και έτσι με το καλωσόρισμα του νέου μήνα το μεσημεράκι βρεθήκαμε στα σύνορα με την Γεωργία.
Επόμενο κεφάλαιο Γεωργία- Ρωσία- Τσετσενια η αλλιώς το πέρασμα μας από τον ΚΑΥΚΑΣΟ……
28/07/2022
Το “Μεγαλύτερο” Adventure Tour μας έχει ήδη ξεκινήσει!!!!
Εννέα διαφορετικά άτομα δοκιμάζουν τις αντοχές τις δικές τους αλλά και των μοτοσυκλετών τους σε διαφορετικά τερένστη Κεντρική Ασία!!!!
Στόχος τους να ταξιδέψουν από την Ελλάδα στο Κιργιστάν και πίσω σε λιγότερο από 40 μέρες!!!!
Στα 15.000 αυτά χλμ θα διασχίσουν 8 διαφορετικές χώρες, οδηγώντας με κλιματικές αυξομειώσεις σε όλο το ταξίδι!!!
Οι Ηλίας Μερεντίτης , Σπύρος Καλημέρης, Νίκος Κούρτης, Γιάννης Παπαθανασίου, Λάζαρος Τσιρλιγκάνης ,Θωμάς Τσιρλιγκάνης ,Ιάσων Τσιρλιγκάνης και Phillipe Reichlin συμπορεύονται στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ , όνειρο ετών του Διοργανωτή Δημήτρη Χελιώτη που έχει επιμεληθεί το ταξίδι ανάλογα με τις δυσκολίες που προκύπτουν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της Πανδημίας και όλων όσων επικρατούν στις χώρες αυτές.
Το ταξίδι αυτό δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς την βοήθεια της @YamahaMotorGreece ,της @iponegr του @motodictio , του @tzortzopoulos_moto_fashion ,της @extraproducts.tasoulis .
